شهید نقی کریمی از دلاورمردان و سلحشوران مام میهن است که خون خویش را در راه اعتلای امت و حاکمیت نظام مقدس جمهوری اسلامی به پیشگاه درگاه الهی پیشکش نمود و نام و یاد خویش را ابدیت و جاودانگی بخشید. او در اول مردادماه سال 1341 در روستای بلاورجان از توابع شهرستان خمین بر کره ارض پای نهاد. تحصیلات دوره ابتدایی و راهنمایی را در همان روستا به پایان رسانید.

در کنار خانواده شیعه و مذهبی خود رشد کرد و روزگار گذراند. مشغول به کار کشاورزی شد که درس‌های بیشتری فرا گرفت. مهر خدا و حکمتش را با وضوح بیشتری دید. آن هنگام که یک دانه دل خاک را شکافت و گندم‌ها جوانه زدند، قدرت خدا را بیشتر دریافت و دید که زمین سخت و بی‌حاصل چگونه نرم می‌شود و محصول به بار می‌نشست تا خانواده محتاج کسی نباشد و روزی خود را فقط از خدا طلب کند. وی فردی متدین بود و در پرهیز از خطا و عمل به خیر، نیکی و خدمت به مردم به ویژه دوستان و همسایگان و از همه مهم‌تر نیکی به پدر و مادر خویش امتیازی شایسته داشت.

وی عاشقانه فراخوان خدمت مقدس سربازی را لبیک گفت و به عنوان سرباز ژاندارمری در یاری و پشتیبانی هم‌میهنان خویش در نبردگاه ایمان و کفر دلیرانه حضور یافت و در 28 اردیبهشت 1361 در عملیات فتح المبین از ناحیه سر زخمی شد و پس از مدت چهل روز بستری در بیمارستان ایران شرق تهران عروجی جاودانه یافت و از کره خاک به افلاک پرواز نمود.